Da u politiku zaluta i poneko dosljedan i sa integritetom pokazuje slučaj zeničanina Samira Lemeša koji je, nakon četiri godine u skupštinskim klupama Zeničko- dobojskog kantona, sumirao rezultate svog poslaničkog djelovanja i onima koji su glasali za njega obrazložio razloge zašto napušta politiku.
Izvor: Zenicablog
Zeničanin Samir Lemeš, ekolog, poslanik u Skupštini ZDK i prodekan na Politehničkom fakultetu, na kraju poslaničkog mandata podnio je izvještaj o svom četvorogodišnjem radu u Skupštini u kojoj je od 26 uspio da ostvari samo tri inicijative. U otvorenom pismu obrazlaže zašto se više ne želi baviti politikom:
“Prije 4 godine, ponukan izrekom “ako se ne baviš politikom, politika će se baviti tobom”, pristao sam stati na čelo liste za Skupštinu ZDK stranke za koju sam mislio da je najmanje u suprotnosti s mojim životnim načelima. Želio sam nešto uraditi, iskoristiti prilike koje nudi vlast, da ovaj grad, kanton, državu, učinim boljim mjestom za život.
Sad, na kraju mandata, vrijeme je da podnesem izvještaj o (ne)učinjenom, jer to je čin odgovornosti prema 4014 građana koji su mi svojim glasom ukazali povjerenje da ih zastupam. Mislim da bi taj čin trebao biti obavezan svima koji su dobili povjerenje glasača. Odlučio sam da se više ne kandidujem, jer uprkos aktivnostima i zalaganju, uspio sam se izboriti SAMO za realizaciju sljedećih ideja i inicijativa:
- Omogućiti da svi brojevi Službenog lista ZDK budu javno dostupni na web stranici ZDK
- Amandmanima na Zakon o javno-privatnom partnerstvu uvesti obavezu javnog objavljivanja registra projekata javno-privatnog partnerstva ZDK i povećati transparentnost tog procesa
- Poslaničkim pitanjem ispraviti pogrešno obračunate i umanjene plate za portire Univerziteta u Zenici
Učestvovao sam kao član timova za izradu Zakona o naučnoistraživačkoj djelatnosti ZDK, Kantonalnog ekološkog akcionog plana ZDK, te Elaborata o pokretanju studijskog programa Softversko inženjerstvo na Politehničkom fakultetu Univerziteta u Zenici.
Tokom trajanja mandata, postavio sam 42 poslanička pitanja na koja sam dobio 8 odgovora, podnio 10 inicijativa od kojih je samo jedna prihvaćena i realizirana, predložio 7 zaključaka od kojih je jedan usvojen i imao sam skoro 200 diskusija na 74 zasjedanja Skupštine.”
Uprkos uloženom naporu, brojne su inicijative iz oblasti nauke i obrazovanja, zaštite okoline i ljudskih prava koje profesor Lemeš nije uspio ostvariti. Između ostalih i uvećanje budžetskih sredstava za nauku (za 330%), na račun smanjenja izdvajanja za finansiranje političkih stranaka (za 25%) i vjerskih zajednica (za 30%), utvrđivanje odgovornosti za krivična djela na Univerzitetu u Zenici za koja je kanton oštećen za 700.000 KM, uvođenje u red i stavljanje pod kontrolu centara za prodaju diploma iz Širokog Brijega, usvajanje amandmana na Ustav ZDK kojim bi se pitka voda proglasila univerzalnim ljudskim pravom i zaštitila od privatizacije, uklanjanje diskriminacije građana koji nisu ili se ne žele izjasniti kao pripadnici konstitutivnih naroda i mnogi drugi prijedlozi od opšteg interesa.
Na kraju, profesor Lemeš zaključuje:
“Kako se uspjeh ne mjeri brojem pokušaja, nego količinom postignutog, ocijenio sam da nisam dobar materijal za političara u ovakvoj BiH, ovakvom kantonu i ovakvom gradu. Niti je okoliš čišći, niti su obrazovanje i nauka bolji, niti se ljudska prava više poštuju, i uvjerio sam se da se to politikom ne može postići. Ima drugih frontova za borbu, nadam se da ću na tim frontovima biti uspješniji. Hvala na povjerenju, odoh da ne smetam.”